અંતરના અમિત ઊંડાણમાં!
પ્રત્યાશાઓના નૂતન અરણ્યમાં!
તને મૈં ક્યાં ક્યાં ન ખોળી!
કો વિહગ-ઝુંડ સત્વરે
ઊપરથી પસાર થાય
લાગે તું જ આવી!
કો વસંતલ-પવન-લહેરી
હૃદયને ઊંડાણે સરવા મથે
લાગે તું જ આવી!
દ્રષ્ટિ મહીં તગતગે સંધ્યાનું
છેલ્લું પ્રકાશપુંજ જે સમે
તારા દર્શન કરું છું!
અંધારી રાત્રીના ઊતુંગ
ગેબી ભણકારોમાં
તારું રૂપ નિહાળું છું!
અંતરે કેટલા અભેદ્ય ભેદો!
એ બધાજ ભેદોમાં વણાયેલી તું!
❣️❣️
-Rajdip Kota
No comments:
Post a Comment